A gift (organic cheese crackers)
GO AT IRREGULAR INTERVALS TO THE SAME SUPERMARKET AND ASK THE SAME CLERK WHERE THE ORGANIC CHEESE CRACKERS ARE (OR ANY OTHER APPROPRIATE PRODUCT – PREFERABLY SOMETHING THAT THE SUPERMARKET DOES NOT HAVE, BUT SHOULD).
Un cadeau (crackers biologiques au fromage)
SE RENDRE À DES INTERVALLES IRRÉGULIERS DANS UN MÊME SUPERMARCHÉ ET DEMANDER AU.À LA MÊME VENDEUR.EUSE OÙ SE TROUVENT LES CRACKERS BIOLOGIQUES AU FROMAGE (OU UN AUTRE PRODUIT APPROPRIÉ QUE LE SUPERMARCHÉ N’A PAS, MAIS QU’IL SERAIT INDIQUÉ D’AVOIR).
Een cadeau (biologische kaascrakers)
GA EEN VOOR EEN MET ONREGELMATIGE TUSSENPOZEN NAAR EEN WINKEL EN VRAAG AAN DEZELFDE VERKOOPMEDEWERKER/-STER WAAR DE BIOLOGISCHE KAASCRACKERS STAAN. (OF EEN ANDER PRODUCT DAT DE SUPERMARKT NIET HEEFT, MAAR WAT WEL NORMAAL IS OM BIJ EEN SUPERMARKT TE KOPEN).
Ik ben als vierde aan de beurt om naar medewerker R. te gaan en te vragen naar de biologische kaascrackers. Ik ben de klapdeurtjes van de supermarkt nog niet binnen of ik zie R. meteen al. Maar ja, linea recta naar hem toe lopen is gek. Ik dwaal wat rond in de supermarkt en balanceer tussen een lachbui en zenuwen. Zenuwen, omdat ik denk dat ik niet met een stalen gezicht aan R. kan vragen of ze de biologische kaascrackers hebben.
Na vijf minuten moet het maar gebeuren. Ik probeer een iets andere insteek: “Hebben jullie ook kaascrackers? Het liefst biologisch?”
Ik voel me opgelucht, heb mijn lachen in kunnen houden.
R. loopt voor me uit naar het schap met crackers. Hij wijst wat aan, maar zegt al snel: ‘Ik haal er even iemand bij.’
Hij loopt weg en ik zie dat hij een soort grijns op zijn gezicht heeft.
Hij komt terug met medewerker J. die eerst wil weten wat kaascrackers zijn. Eigenlijk heb ik geen idee en maak ik er wat van. ‘Ik zie ook niets biologisch’ zeg ik nog.
R. kijkt stoïcijns, wat zou ik graag willen weten wat er in zijn hoofd omgaat.
J. verwijst me door naar de Jumbo City, die heeft meer vers en biologisch.
I enter the Jumbo supermarket around 9.pm. Knowing that I’m the fifth one today AND because I see R. walking around with a mop, I don’t have the courage to talk to him. So I ask another clerk, who doesn’t seem too flustered: “No, we don’t have these. Lots of people have asked for them today, though”. I say: “So they’re sold out?”. He doesn’t particularly appreciate my question and explains that they have them at Jumbo City and that it’s still open. That seems a little too easy to me, so I ask him if they have anything similar. He shows me the shelf with the salty biscuits, I thank him and he leaves.
Kaascrackers wordt mooi op gereageerd: jongen pakt totaal de verkeerde en zijn medewerkster, aan wie ik het vroeg begint tegen hem: ”Joh, je ziet toch ook wel dat dat geen kaascrackers zijn!” Huub gaat daarna en zegt dat hij overal al tevergeefs is geweest en hoopt dat de Jumbo ze wel heeft.
“Oh, wat toevallig, net ook al iemand geweest. Komt U uit Groningen meneer?”
“Jazeker!”
“Oh, bent u dan al bij de Albert Heijn geweest?”
“Ja, maar daar hadden ze ze ook niet.”
“Tot voor kort waren ze overal te koop, maar nu niet meer, helaas…”
In de Jumbo zojuist vroeg Gea om de crackers. Kort daarop komt ze Andrew tegen. Er ontstaat een gesprekje met de medewerker en onderling.
Bij mijn al zoekend langslopen wordt gegrapt of ik soms ook kaascrackers zoek. Ja dus! Verbijsterde blik bij medewerker. Moeilijk mijn gezicht in de plooi te houden.
Medewerker weet inmiddels al dat Jumbo verderop in het centrum ze ook niet heeft. Met welgemeende excuses…
Hij wil wel bellen naar Euroborg, de schat.